بررسی عملکرد لرزه‌ای قاب های فولادی ساده با بادبندهای برون محور

امروزه با توسعه سطح زندگی انسان‌ها و نیاز به فضاسازی مطلوب ، لزوم احداث سازه‌هایی با رفتار لرزه‌ای مطمئن، اقتصادی و مناسب برای جانمایی‌های معماری متفاوت، احساس می‌شود. از این رو استفاده از سیستم های سازه‌ای فولادی با بادبندهای برون محور با شکل‌پذیری بالا که در سال 1977 توسط پروفسور پوپوف ابداع شده است، بسیار مناسب به نظر می‌رسد. در این پژوهش به بررسی رفتار واقعی این سیستم‌ها با استفاده از مطالعه بر روی ضریب رفتار آنها می‌پردازیم. رویکرد پایه در این پژوهش جهت بررسی ضریب رفتار با توجه به استفاده از استاندارد 2800 ایران، مطالعه اثرات شکل‌پذیری و اضافه مقاومت موجود در سازه از روی منحنی ظرفیت سازه به دست آمده از تحلیل بارافزون است. بنابراین قاب های ساختمانی منطبق با نیاز ساخت و ساز مرسوم، دارای قاب بادبندی برون محور با خروج از مرکزیت و تعداد طبقات متفاوت بررسی شده است. نتایج حاصل نشان دهنده ضعف سازه‌های طراحی شده در این مدل‌ها بر اساس ضوابط شکل‌پذیری آیین نامه 2800 ویرایش سوم (1384) در قبول تغییرشکل های نهایی مجاز و تحمل نیروی زلزله آیین نامه هستند. لذا به منظور حصول رفتار لرزه‌ای مناسب باید از ضریب رفتار کمتر و یا محدودیت تغییر مکان به مقادیر کمتر از ضوابط موجود استفاده کرد.